کد مطلب:161363 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:117
چرا برای قیام عاشورا و شکست حقیقی دشمن، شادی نمی کنیم
چرا باید بیاد وقایع عاشورا عزاداری كنیم؟ مگر نمی توان بخاطر پیروزی ای كه نصیب امام شد و با حركت خود، امت اسلامی را نجات داد، مراسم شادی برگزار كنیم؟ بجای خودزنی و گریه، از مدح و سرود استفاده كنیم؟ مانند مسیحیان كه برای كشته شدن مسیح یك روز را جشن می گیرند، ما هم چنین كنیم؟
پاسخ:
احساسات و عواطف انسان، صورتهای گوناگونی دارد. تحریك هر نوع احساسات و عواطف باید با حادثه ی مربوطه متناسب باشد. حادثه ای كه بزرگترین نقش را در تاریخ اسلام ایفا كرده، جریان شهادت اباعبدالله الحسین علیه السلام بود. او بود كه تفسیر تاریخ اسلام را عوض كرد. او بود كه درسی برای حركت، نهضت، مقاومت و استقامت تا روز قیامت به انسانها داد. برای زنده شدن این خاطرات، جشن و سرور كافی نیست. باید كاری متناسب با آن حادثه انجام داد. خندیدن هیچ وقت انسان را «شهادت طلب» نمی كند. هیچگاه انسان را به شلمچه نمی كشاند. هیچ وقت نمی توانست سختی ها و مصیبت های هشت سال دفاع مقدس را بر مردم ایران هموار كند. این قبیل مسائل، عشق دیگری می خواهد كه از سوز و اشك و شور پدید می آید كه راه آن، همین گریه ها و
عزاداری هاست. [1] و تنها با همین روحیه ی شور و عشق به شهادت در راه مكتب امام حسین علیه السلام است كه می توان دشمنان را از توطئه هایشان مأیوس نمود. شهادت طلبی یك شعار نیست، چرا كه امروز تنها چیزی كه استكبار چهانی و شیاطین بزرگ و كوچك از آن می ترسند، همین روحیه ی شهادت طلبی است. داستان فلسطین را سالیان سال است كه می بینیم. حفظ این روحیه مهم است، هر چند مجال تحقق نیابد. آمریكا از سلاح اتمی شوروی یا كشور دیگری نمی ترسد، چون او هم از آن سلاح بهتر و قوی ترش را در اختیار دارد و می تواند پاسخ دشمنش را بدهد، ولی سلاح شهادت طلبی را ندارد و نمی تواند به دست بیاورد. آنها برای گرفتن این سلاح از ما برنامه دارند. فرهنگ تجمل، شهوت پرستی، هوسرانی، مواد مخدر، تفریحات مبتذل، فیلم های كذایی و... از جمله ی این برنامه هاست. و باید بدانیم كه روحیه ی شهادت طلبی با نشستن پای میز شطرنج یا با تماشای فیلم های آنچنانی ایجاد و حفظ نمی شود. زمانی دشمن ما را می تواند از بمب اتم و هیدروژنی بترساند كه در ما روحیه ی شهادت طلبی نباشد؛ ولی اگر روحیه ی مردانگی و خداپرستی و شهادت طلبی وجود داشته باشد، نه ما می ترسیم و نه دشمن می تواند كاری از پیش ببرد. [2] راه حفظ این روحیه، همین عزاداری هاست كه امام خمینی قدس سره نیز فرمودند: «باید محرم و صفر را زنده نگهداریم به ذكر مصائب اهل بیت علیهم السلام كه با ذكر مصائب اهل بیت علیهم السلام زنده مانده است این نهضت تا حالا». [3] .
پاسخ:
احساسات و عواطف انسان، صورتهای گوناگونی دارد. تحریك هر نوع احساسات و عواطف باید با حادثه ی مربوطه متناسب باشد. حادثه ای كه بزرگترین نقش را در تاریخ اسلام ایفا كرده، جریان شهادت اباعبدالله الحسین علیه السلام بود. او بود كه تفسیر تاریخ اسلام را عوض كرد. او بود كه درسی برای حركت، نهضت، مقاومت و استقامت تا روز قیامت به انسانها داد. برای زنده شدن این خاطرات، جشن و سرور كافی نیست. باید كاری متناسب با آن حادثه انجام داد. خندیدن هیچ وقت انسان را «شهادت طلب» نمی كند. هیچگاه انسان را به شلمچه نمی كشاند. هیچ وقت نمی توانست سختی ها و مصیبت های هشت سال دفاع مقدس را بر مردم ایران هموار كند. این قبیل مسائل، عشق دیگری می خواهد كه از سوز و اشك و شور پدید می آید كه راه آن، همین گریه ها و
عزاداری هاست. [1] و تنها با همین روحیه ی شور و عشق به شهادت در راه مكتب امام حسین علیه السلام است كه می توان دشمنان را از توطئه هایشان مأیوس نمود. شهادت طلبی یك شعار نیست، چرا كه امروز تنها چیزی كه استكبار چهانی و شیاطین بزرگ و كوچك از آن می ترسند، همین روحیه ی شهادت طلبی است. داستان فلسطین را سالیان سال است كه می بینیم. حفظ این روحیه مهم است، هر چند مجال تحقق نیابد. آمریكا از سلاح اتمی شوروی یا كشور دیگری نمی ترسد، چون او هم از آن سلاح بهتر و قوی ترش را در اختیار دارد و می تواند پاسخ دشمنش را بدهد، ولی سلاح شهادت طلبی را ندارد و نمی تواند به دست بیاورد. آنها برای گرفتن این سلاح از ما برنامه دارند. فرهنگ تجمل، شهوت پرستی، هوسرانی، مواد مخدر، تفریحات مبتذل، فیلم های كذایی و... از جمله ی این برنامه هاست. و باید بدانیم كه روحیه ی شهادت طلبی با نشستن پای میز شطرنج یا با تماشای فیلم های آنچنانی ایجاد و حفظ نمی شود. زمانی دشمن ما را می تواند از بمب اتم و هیدروژنی بترساند كه در ما روحیه ی شهادت طلبی نباشد؛ ولی اگر روحیه ی مردانگی و خداپرستی و شهادت طلبی وجود داشته باشد، نه ما می ترسیم و نه دشمن می تواند كاری از پیش ببرد. [2] راه حفظ این روحیه، همین عزاداری هاست كه امام خمینی قدس سره نیز فرمودند: «باید محرم و صفر را زنده نگهداریم به ذكر مصائب اهل بیت علیهم السلام كه با ذكر مصائب اهل بیت علیهم السلام زنده مانده است این نهضت تا حالا». [3] .
[1] آذرخشي ديگر از آسمان كربلا.
[2] با استفاده از سخنان آيت الله مصباح يزدي (حفظه الله تعالي).
[3] صحيفه ي نور ج 15، ص 203.